Zaloguj
Początkowo „surowe” zasady zostały w znacznym stopniu złagodzone (na początku wymagaliśmy, aby na podstawie próbki powstał opis aplikacji) i próbkę mógł wziąć każdy bez wyjątku i bez względu na to, czy napisze jakiś artykuł na jej podstawie, czy też nie. I chociaż może niektórzy dziwili się takiemu rozdawaniu „za frajer”, bo przecież czasopismo musi ponieść pewne koszty (trzeba zmagazynować próbki, ktoś musi je ewidencjonować, ktoś zapakować, ktoś rozesłać i przede wszystkim – ktoś musi za te wszystkie czynności zapłacić), a przy wysyłce nie pytaliśmy, czy dana osoba jest czytelnikiem EP, czy też nie. W domyśle – czy zarabiamy na tę wysyłkę, czy też nie. Owszem, co naturalne, większość próbek otrzymali prenumeratorzy EP, ponieważ to oni jako pierwsi otrzymywali informację o ich dostępności, ale próbkę mógł dostać każdy. Osobiście myślałem o tym „rozdawnictwie” podzespołów i płytek jako o swego rodzaju sondzie rynku patrząc, co bardziej interesuje czytelników, a co nie budzi żadnych emocji. Jak dla mnie wnioski płynące z tego swoistego sondażu są bezcenne. Ale wróćmy do meritum.
Nie chcę tu nikogo i o nic posądzać, ponieważ nie wiem, jak było naprawdę. Mogę jedynie powiedzieć to, co widziałem w dokumentacji przesyłanych zgłoszeń i rozdawanych próbek. Czytając je miałem wrażenie, że w pewnych przypadkach znowuż wyszło nasze polskie „Polak potrafi!”, ale w negatywnym znaczeniu tego powiedzenia. Niektóre osoby jakby tylko czekały na próbkę. Natychmiast zgłaszały się, jeśli tylko cokolwiek pojawiło się na stronie internetowej lub w czasopiśmie. Jeśli odmawialiśmy argumentując to tym, że przecież nie tak dawno otrzymali od nas to czy tamto, to pojawiały się zgłoszenia od cioci, wujka, brata, bo „Ciocia też się interesuje. A że mieszka pod tym samym adresem? Takie życie…”. Widziałem też, że wysyłamy za darmo bardzo cenne podzespoły, jak na przykład zestaw ewaluacyjny z zamontowanym odbiornikiem GPS, modułem GSM/UMTS i procesorem, i nic z tego nie wynika. Bo ktoś miał pomysł na urządzenie diagnostyczne do samochodu, ale kontakt się urwał i… No właśnie. Rozumiem, że coś mogło się wydarzyć, że projekt mógł się nie udać lub zostać porzucony, ale wynik negatywny to też wynik i może należałoby podzielić się z innymi, jakie trudności napotkaliśmy. A z drugiej strony, aby przekonać dystrybutora, żeby jeszcze raz podarował czytelnikom EP taki bezcenny zestaw trzeba będzie troszkę się napracować.
Naprawdę bardzo chcemy, aby próbki trafiały do konstruktorów, którzy coś z nimi zrobią. Aby nasz wysiłek włożony w ich rozdawanie i koszty poniesione przez producentów lub dystrybutorów nie szły na marne, tylko aby coś wokół tych próbek się działo. Tego samego chcą też firmy darczyńcy. Z tego powodu postanowiliśmy troszkę zmienić zasady ich rozdawania. Tym bardziej, że próbki będą coraz bardziej cenne.
Próbkę może otrzymać każdy, kto się do nas zgłosi – tego nie zmieniamy. Nie pytamy czy jesteś czytelnikiem lub prenumeratorem EP, czy też nie. Tak rozumiemy misję edukacyjną czasopisma, którą pełnimy od ponad 25 lat. Czytelnicy będą, co prawda, mieli większe szanse ze względu na dostępność do informacji, ale obojętnie skąd dowiesz się o próbce, to możesz ją wziąć. Zastrzegamy sobie natomiast prawo do wyboru osób, którym wyślemy próbki. W wypadku niektórych podzespołów jest wielu chętnych i te rozchodzą się jak przysłowiowe „ciepłe bułeczki”, więc chcielibyśmy, abyś mając pomysł na użycie podzespołu – z uwagi na ograniczoną liczbę dostępnych próbek i niemałe zainteresowanie – opisał swój pomysł na naszym forum internetowym, w dziale poświęconym Klubowi Aplikantów Próbek, pod adresem https://forum.ep.com.pl/viewforum.php?f=80. Ponadto, aby zwiększyć swoje szanse na bycie wybranym, należy polubić fanpage Elektroniki Praktycznej na Facebooku (https://web.facebook.com/ElektronikaPraktyczna) oraz udostępnić post, w którym opisujemy rozdawane próbki. W wypadku podobnie interesujących pomysłów na projekty, będziemy uwzględniać to jako dodatkowe kryterium wyboru.
