Kalibracja ekranów dotykowych w praktyce
Wtorek, 01 Luty 2011
Długotrwałe używanie ekranu dotykowego może spowodować, że
w wyniku zużycia materiałów lub zwyczajnego upływu czasu,
parametry elektryczne zastosowanych komponentów ulegną zmianie,
a panel przestanie poprawnie reagować na dotyk. Powoduje to
najczęściej zmniejszenie precyzji wyznaczania punktów dotyku,
co znacząco utrudnia posługiwanie się interfejsem. Na szczęście
w dosyć łatwy sposób można przywrócić pełną sprawność panelu
przeprowadzając jego kalibrację. Alternatywą jest też nabycie
ekranu, który byłby praktycznie niewrażliwy na zużycie.
64 ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 2/2011
NOTATNIK KONSTRUKTORA
Szybkość zużywania się ekranu doty-
kowego i rodzaje powstających problemów
zależą od technologii, w której został on
wykonany. Najczęściej kalibracji wymagają
ekrany rezystywne 4- i ewentualnie 8-prze-
wodowe. Wynika to z faktu, że zawierają one
elementy mechaniczne, które stykają się ze
sobą, tym samym zużywając się. Jednakże
ekrany pojemnościowe (powierzchniowe),
pomimo braku takich elementów również
z czasem wymagają rekalibracji, gdyż mate-
riały z których się składają powoli starzeją
się. Co więcej, nawet ekrany dotykowe wy-
konane w technologii SAW mogą niekiedy
zniszczyć się w taki sposób, że ponowna ka-
libracja przywróci je do pełnej sprawności.
Jedynie panele pojemnościowe typu projec-
ted capacitive oraz układy wykorzystujące
siatkę podczerwieni mogą działać latami bez
konieczności regulacji ich ustawień.
Konieczność okresowej kalibracji może
być w niektórych zastosowaniach bardzo
kłopotliwa, a czasami po prostu kosztowna.
Z tego względu tworząc nowy projekt z ekra-
nem dotykowym warto skorzystać z oferty
dystrybutora, które dostarcza panele wy-
konywane w wielu różnych technologiach.
Przykładem takiej firmy jest gdański Unisys-
tem, który znacząco rozszerzył swoją ofertę
paneli dotykowych. Wprowadził do sprze-
daży szereg paneli firm Winstar i Densitron,
z którymi od lat współpracuje w dziedzinie
wyświetlaczy. Firma Unisystem oferuje też
wsparcie techniczne dla użytkowników ofe-
rowanych przez nią klientów.
Które ekrany kalibrować?
Decydując się na zastosowanie większo-
ści z dostępnych na rynku ekranów dotyko-
wych będziemy musieli liczyć się z tym, że
jeśli produkowane przez nas urządzenie bę-
dzie długo użytkowane, to z czasem pojawią
się klienci, których sprzęt będzie wymagał
Kalibracja ekranów
dotykowych w praktyce
Długotrwałe używanie ekranu dotykowego może spowodować, że
w wyniku zużycia materiałów lub zwyczajnego upływu czasu,
parametry elektryczne zastosowanych komponentów ulegną zmianie,
a panel przestanie poprawnie reagować na dotyk. Powoduje to
najczęściej zmniejszenie precyzji wyznaczania punktów dotyku,
co znacząco utrudnia posługiwanie się interfejsem. Na szczęście
w dosyć łatwy sposób można przywrócić pełną sprawność panelu
przeprowadzając jego kalibrację. Alternatywą jest też nabycie
ekranu, który byłby praktycznie niewrażliwy na zużycie.
rekalibracji. Dlatego też warto przygotować
się na taką ewentualność. Co więcej, w wy-
padku ekranów rezystancyjnych, oporność
zastosowanych w nim warstw, nawet jeśli
jest jednolita na całej powierzchni, może
różnić się pomiędzy poszczególnymi egzem-
plarzami. Dlatego procedura kalibracji może
być przydatna także w chwilę po zakupie
ekranu, a nie tylko po pewnym czasie jego
użytkowania. Na precyzję działania mogą
mieć też wpływ warunki środowiskowe. Na
przewodność warstw wpływają np. zmiany
temperatury, a więc tym samym na wyniki
pomiarów dokonywanych przez stosowne
kontrolery.
Ekrany 5-przewodowe są nieco mniej
narażone na zużycie i rzadziej wymagają ka-
libracji. Wynika to z faktu, zmiany rezystan-
cji uginającej się warstwy foliowej nie mają
istotnego znaczenia dla precyzji wyznacza-
nia punktu dotknięcia.
Precyzja działania
To, czy warto przeprowadzać kalibrację
zależy też od oczekiwanej precyzji działania
ekranu, a więc po części i od jego wielkości.
Przykładowo, niewielki graficzny wyświe-
tlacz LCD, przeznaczony do obsługi palcami
wymaga zazwyczaj dokładności określenia
pozycji dotknięcia na poziomie 10% całej
długości lub szerokości ekranu. Tymcza-
sem, użytkowany w normalnych warunkach
w trakcie całego swojego ?życia? nie powi-
nien powodować błędów na poziomie 5%, co
oznacza że w tej sytuacji kalibracja zupełnie
nie będzie potrzebna.
Jednakże w wypadku 5-calowego wy-
świetlacza LCD o rozdzielczości 320×240
pikseli lub wyższej, a szczególnie w sytuacji,
gdy jest on obsługiwany rysikiem, konieczne
jest by użytkownik mógł poprawnie wskazać
dowolny piksel. Oznacza to, że od panelu
oczekuje się precyzji działania na poziomie
0,3%, którą trudno utrzymać bez przeprowa-
dzania kalibracji. Jest to tym bardziej istotne
w sytuacji, gdy do poruszania się po ekranie
używane jest piórko, które przyczynia się do
znacznie szybszego zużycia ekranu.
Kalibracja z użyciem dwóch stałych
Kalibracja tego typu przydatna jest
szczególnie zaraz po wyprodukowaniu urzą-
dzenia, gdyż służy uwzględnieniu ewentual-
nych przesunięć pomiędzy pozycją ekranu
dotykowego, a wyświetlacza. Ponadto pro-
wadzi do korekcji skalowania, co ma zna-
czenie w sytuacjach gdy wymiary ekranu
i wyświetlacza różnią się między sobą. Jest
ona skuteczna tylko wtedy, gdy zakłada się,
że ekran jest równolegle ułożony względem
boków wyświetlacza. Inaczej mówiąc ? że
nie jest obrócony.
Dodatkowe informacje:
Artykuł opracowano na podstawie materiałów
dostarczonych przez firmę Unisystem.
Tabela 1. Rodzaje ekranów i częstość, z jaką wymagają okresowej rekalibracji
Konieczność rekalibracji Rodzaj panelu dotykowego
Wymaga okresowej rekalibracji, zależnej od
stopnia zużycia
Rezystancyjny 4-przewodowy,
rezystancyjny 6-przewodowy, rezystancyjny
8-przewodowy
Wymaga rzadkiej, okresowej kalibracji Pojemnościowy powierzchniowy
Może wymagać rzadkiej okresowej kalibracji,
w zależności od stopnia zużycia
Rezystancyjny 5-przewodowy
Zazwyczaj nie wymaga okresowej rekalibracji SAW
Nie wymaga okresowej rekalibracji
Pojemnościowy (projected capacitive), siatka
podczerwieni
65ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 2/2011
Kalibracja ekranów dotykowych w praktyce
Kalibrację tę przeprowadza się oblicza-
jąc tzw. offset w pionie i w poziomie. Proce-
dura jest prosta: na ekranie wyświetlane są
kolejno cztery punkty, które musi dotknąć
użytkownik rysikiem. Porównanie wartości
współrzędnych odczytanych z ekranu doty-
kowymi z zadanymi do wyświetlenia pozwa-
la na określenie offsetu. Jednakże w tym celu
wystarczy zastosować tylko dwa punkty, ale
w praktyce znacznie lepiej jest użyć czte-
rech. Pozwala to bowiem osiągnąć większą
precyzję kalibracji.
Procedura z użyciem czterech punktów
prowadzi do otrzymania nadokreślonego
układu równań, który można rozwiązać pa-
rami i wyciągnąć średnią z uzyskanych wy-
ników.
Para 1:
Para 2:
gdzie:
YDn
to współrzędna Y wyświetlacza dla
punktu n
XDn
to współrzędna X wyświetlacza dla
punktu n
Yn
to współrzędna Y panelu dla punktu n
Xn
to współrzędna X panelu dla punktu n
ak
, bk
, ck
, dk
to parametry funkcji transformu-
jącej obliczone dla pary równań k.
Po przeprowadzeniu kalibracji, transfor-
macji dokonuje się stosując funkcje:
gdzie parametry:
a, b, c, d mają wartości uśrednione dla obu
par wymienionych wcześniej układów rów-
nań.
Punkty kalibracyjne na ekranie powin-
ny zostać tak wyznaczone, by dosyć dobrze
reprezentowały cały panel. Zaleca się, aby
znajdowały się one dosyć blisko brzegów
wyświetlacza, ale nie za blisko, być ekran
dotykowy w tych obszarach może być mniej
liniowy, co zmniejszy precyzję jego użyt-
kowania w środkowej części wyświetlacza.
Dlatego dobrą praktyką jest umieszczenie
punktów w odległości równej 20% wymia-
rów ekranu (rys. 1.).
Kalibracja z użyciem trzech
stałych
W celu zlikwidowania wpływu obrotu
ekranu dotykowego względem wyświetlacza
należy zastosować tzw. kalibrację z trzema
stałymi, tj. taką w której za pomocą trzech
niezależnych od siebie danych będziemy
mogli określić trzy cechy opisujące położe-
nie panelu.
W tym celu należy zastosować równanie:
Gdzie XT
i YT
to błędy w precyzji określenia
współrzędnych X i Y, a pozostałe oznaczenia
zgodne są z rysunkiem 2.
Przy założeniu, że oraz używa-
jąc wzorów znanych z trygonometrii:
Co pozwala wyprowadzić dwa równania:
Które można uprościć do postaci:
Aby rozwiązać tak określony układ rów-
nań potrzebne są trzy niezależne od siebie
punkty, tj. takie, które nie leżą w jednej linii
prostej. Warto je dobrać tak, by znajdowały
się w dużych odstępach od siebie, ale nie
przy samej krawędzi ekranu.
Po wskazaniu punktów, analogicznie jak
w kalibracji z dwiema stałymi wyznaczamy
macierz równań, z tą różnicą, że tu liczba
równań odpowiada dokładnie liczbie warto-
ści szukanych:
Rysunek 1. Sugerowany układ kalibracji z dwiema danymi, przy
użyciu czterech punktów kalibracyjnych.
Rysunek 2. Kalibracja z trzema danymi, która uwzględnia obrót
ekranu względem wyświetlacza.
Które rozwiązuje się poprzez:
Gdzie M-1
to macierz odwrotna macierzy:
Analogicznie, jak dla powyższych rów-
nań dla osi X wyznacza się parametry dla
osi Y.
W celu zwiększenia precyzji kalibracji
warto zastosować pomiar z użyciem 5 punk-
tów, gdzie cztery podstawowe punkty wybra-
ne są tak samo jak w wypadku przedstawio-
nej wcześniej kalibracji z dwiema danymi,
a piąty umieszczony jest np. w środku wy-
świetlacza. Kalibrację tę wykonuje się ana-
logicznie jak w poprzednim przypadku, z tą
różnicą że macierz ma rozmiary 5x3:
A do wyznaczenia parametrów A, B, C
należy użyć jej dopiero po przekształceniu
dokonaniu przekształcenia:
W przeciwnym wypadku niemożliwe by-
łoby wykonanie mnożenia macierzy. Jedno-
cześnie, uzyskane w ten sposób wyniki będą
od razu uśrednione.
Marcin Karbowniczek
marcin.karbowniczek@ep.com.pl
http://forum.ep.com.pl
Zobacz więcej w kategorii Notatnik konstruktora