Teraz połączmy kolejne „motylki” w pełne FFT. Jak pokazuje rysunek 18, jest to bardzo proste. Łączymy tu wejścia kolejnego modułu z wyjściami poprzedniego. Po kolei umieszczamy „motylki” rzędu N, N/2, aż do 2. Łącznie będzie ich log2N. W naszym projekcie liczba bitów przypadających na wejście i wyjście jest taka sama. Dzięki temu nie musimy się martwić szerokością wektorów pomiędzy kolejnymi etapami obliczeń. Ponieważ w każdym kroku realizujemy dodatkowe dzielenie przez 2, końcowy wynik będzie podzielony przez 2log2N, czyli N.
...Eksperymenty z FPGA (14). Dyskretna transformata Fouriera
Piątek, 01 Styczeń 2021

Pobierz PDF

Kontynuujemy nasze zmagania z FFT. W poprzedniej części cyklu ukończyliśmy algorytm i rozpoczęliśmy jego dostosowanie do implementacji w układzie FPGA. Teraz połączymy opracowane bloki w pełne FFT i w końcu przetestujemy nasz analizator widma.
Aby kontynuować czytanie wykup
Prenumeratę
Kup teraz
DO POBRANIA
Materiały dodatkowe
Zobacz także
Translator adresu magistrali I2C
Miniprojekty
Miniprojekty

Regulator jasności diod power LED
Miniprojekty
Miniprojekty

Climatic II system automatyki klimatyzacji
Projekty EP
Projekty EP

Zobacz więcej w kategorii Notatnik konstruktora
Zobacz też