Schemat ideowy układu "miękkiego startu" pokazano na rysunku 1. Multiwibrator z układem US2 pracuje w swojej typowej aplikacji i generuje falę prostokątną o częstotliwości ok. 2,2 kHz i wypełnieniu ok. 85%. Obwód złożony z rezystora R3 i kondensatora C5 jest obwodem całkującym, który całkując przebieg prostokątny, tworzy z niego przebieg quasi-trójkątny.
Nie jest istotny jego kształt, ma on jedynie mieć wyraźnie pochyłe zbocze narastające oraz opadające. W takiej formie sygnał ten trafia na wejście nieodwracające komparatora US3. Do jego wejścia odwracającego jest przyłączony dzielnik napięcia dający napięcie ok. 4,5 V. Kondensator C6 powoduje, iż, w chwili załączenia zasilania, napięcie to ma wartość niemal równą zasilającemu (9 V), po czym powoli opada do nominalnej wartości.
Komparator, pracując w otwartej pętli sprzężenia zwrotnego, charakteryzuje się olbrzymim wzmocnieniem, przez co na jego wyjściu występują sygnały prostokątne o bardzo stromych zboczach. Poprzez "porównywanie" malejącego napięcia na wejściu odwracającym i trójkątnego przebiegu na wejściu nieodwracającym uzyskuje się sygnał prostokątny o wypełnieniu rosnącym od zera do 100%. Zależność wypełnienia od czasu w układzie modelowym przedstawia rysunek 2.
Ponieważ zasadniczą rolę w ustalaniu wypełnienia odgrywa ładujący się kondensator, nie powinien dziwić fakt, iż kształt tej krzywej ma charakter wykładniczy. Po upływie ok. 7 sekund od podania zasilania na wejście +zas, wypełnienie wynosi 100% i tranzystor MOSFET z kanałem N jest cały czas otwarty.
Układ został zmontowany na jednostronnej płytce drukowanej o wymiarach 23 mm×50 mm, której schemat montażowy pokazano na rysunku 3. Wszystkie elementy, poza tranzystorem T1 oraz transilem D2, montowane są powierzchniowo. Do tranzystora zaleca się przykręcić niewielki radiator. Zasilanie napięciem z przedziału 12...35 V; pobór prądu ok. 10 mA. Schemat włączenia omawianego układu między zasilacz a silnik ilustruje rysunek 4.
Po wymianie tranzystora na inny egzemplarz, można sterować silnikami o większym poborze prądu i/lub większym napięciu zasilania. Jest ważne, aby zasilanie dla układu mieściło się w podanym przedziale, dlatego może ono być poprowadzone z odrębnego zasilacza. Z użytymi w układzie modelowym elementami, można sterować silnikami o napięciu do ok. 40 V i o prądzie do ok. 20 A, ze względu na moc traconą na tranzystorze. Zaleca się pogrubienie ścieżek idących do wyprowadzeń jego drenu i źródła.
Wykaz elementówR1: 820 Ω (SMD 1206) |
Zaprezentowany moduł służyć może nie tylko do obsługi silników. Równie dobrze znajdzie zastosowanie przy uruchamianiu żarówek lub innych odbiorników, którym nie służą udary prądowe powstające w momencie włączania zasilania. Czas narastania wypełnienia na wyjściu można regulować zmieniając pojemność kondensatora C6 i/lub rezystancję R4 oraz R5 pamiętając o tym, by miały one tę samą wartość.
Michał Kurzela, EP