Zaloguj
- Avalon Clock Interface – interfejs wejściowy lub wyjściowy sygnału zegarowego.
- Avalon Reset Interface – interfejs sygnału reset.
- Avalon Interrupt Interface – interfejs przerwań, wykorzystywany do informowania procesora o zdarzeniu, które powinien obsłużyć.
- Avalon Memory-Mapped Interface (Avalon MM) – interfejs we/wy mapowany w przestrzeni adresowej.
- Avalon Streaming Interface (Avalon ST) – interfejs obsługujący pakietowy, jednokierunkowy przepływ danych.
- Avalon Conduit Interface – interfejs służący do wyprowadzania sygnałów na zewnątrz systemu NIOS.
W projekcie użyjemy interfejsu Avalon MM oraz projektu z EP 12/2016 Pierwsze kroki z FPGA (6) MAXimator jak Arduino. Pierwszy krok to dostosowanie kodu VHDL do wymagań interfejsu Avalon MM (rysunek 1). Trzeba dodać kilka sygnałów: resetn, write, chipselect, byteenable, jak na rysunku 2.
Cały system zbudowany na MAXimatorze jest zerowany poziomem niskim. Jeśli resetn przyjmie wartość logiczną 0, wtedy następuje wyświetlenie zer na wyświetlaczu oraz zaświecenie kropek. W układzie wyświetlanie stanu sygnału reset nie za bardzo ma sens i jest zrobione tylko po to, aby można było zaobserwować ten sygnał.
Poziom wysoki sygnału write wraz z sygnałem chipselect aktywuje odczyt magistrali Avalon i dokonuje zapisu do wewnętrznego rejestru wyświetlacza liczby do wyświetlenia. W tym przykładzie szerokość magistrali jest 16-bitowa. Sygnał byteenable służy do wybierania, który bajt ma być odczytany z magistrali. Na przykład, jeśli byteenable przyjmie wartość binarną 0b11, to zostaną odczytane obydwa bajty. Jeśli przyjmie 0b01, to będzie odczytany tylko młodszy bajt. Jeśli przyjmie 0b10, to przesłany będzie starszy bajt. Dla magistrali 32-bitowej byteenable ma wtedy 4 bity, przy 64-bitowej ma 8 bitów, itd.
Przygotowałem obsługę wyświetlacza w VHDL-u – cały program jest dostępny w materiałach dodatkowych do projektu. Zawartość należy rozpakować w dowolnym miejscu, najlepiej w katalogu projektu NIOS_LED. Następnie uruchamiamy Quartusa, wybieramy projekt NIOS_LED, rozbudujemy go o obsługę wyświetlacza LED. Uruchamiamy Qsys, otwieramy NIOS_LED.qsys. W okienku IP Catalog dwukrotnie klikamy na New Component... (rysunek 3). W polu Name i Display name wpisujemy dowolną nazwę komponentu, ja wybrałem hex7led. Przechodzimy do zakładki Files, w sekcji Synthesis Files klikamy Add File… Przechodzimy do katalogu, w którym mamy rozpakowany plik 7seg_AVALON.7zip i dodajemy wszystkie pliki. Na pliku x7seg.vhd klikamy w kolumnie Attributes i wybieramy Top-level File (rysunek 4). Klikamy Analyze Synthesis Files oraz w sekcjach Verilog Simulation Files i VHDL Simulation Files na przycisk Copy from Synthesis Files. Przechodzimy do zakładki Signal & Interfaces (rysunek 5).
Trzeba to teraz uporządkować. Należy obserwować okienko Messages, jest ono aktualizowane na bieżąco i podpowiada, które sygnały trzeba poprawić. Sygnały dig, resetn, seg nie należą do magistrali Avalon, trzeba je z tej sekcji usunąć. Byteenable, chipselect, write są prawidłowo zidentyfikowane, sygnał x trzeba poprawić na writedata. Klikamy na <<add interface>> i wybieramy Reset Input, możemy zmienić nazwę reset i klikamy <<add signal>> w sekcji reset i wybieramy reset. W polu Name wpisujemy nazwę taką samą, jaką mamy w projekcie w VHDL-u, czyli resetn. Wybieramy też Signal Type: reset_n.
Uruchamiamy kompilację (Ctrl+L), wykona się jeszcze prawidłowo, ale nie zadziała po tej operacji. W Pin Plannerze pojawią się nowe wyprowadzenia, które trzeba podłączyć do wyświetlacza na expanderze. Uruchamiamy Pin Planner i podpinamy tak jak na rysunku 8.
Eclipse
Po zakończeniu pracy z Pin Plannerem czas na poprawienie programu. Wybieramy z menu Tools Nios II Software Build Tools for Eclipse. W Eclipse, w Project Explorer, klikamy prawym przyciskiem myszy na NIOS_LED_bsp i z menu wybieramy NIOS II Generate BSP. W funkcji irr() dopisujemy linię IOWR_ALTERA_AVALON_PIO_DATA(HEX7LED_0_BASE, counter ); (rysunek 9).
Przebudowujemy cały projekt, z menu wybieramy Project Build All (Ctrl+B). To jeszcze nie wszystko – mamy kod, który można uruchomić na procesorze NIOS poprzez interfejs JTAG. Trzeba wygenerować wsad do FPGA, klikamy prawym myszy w Project Explorerze na NIOS_LED i wybieramy Make Targets Build... (Shift+F9) i klikamy dwa razy na mem_init_generate. Zamykamy Eclipse i w Quartusie uruchamiamy kompilacje, (Ctrl+L) i wgrywamy wygenerowany wsad do MAXimatora. Na wyświetlaczu powinno pojawić się zliczanie w górę w systemie szesnastkowym.
Podsumowanie
Artykuł ma być instrukcją, jak krok po kroku używać własnych IP Core w systemach opartych na procesorze NIOS II, skupia w sobie najważniejsze kroki i etapy w procesie adaptacji własnego kodu do współpracy z magistralą Avalon. Środowisko Quartus jest bardzo złożone, przy projektowaniu pomyłka lub pominięcie jakiegoś etapu powoduje błędne działanie projektu. Starałem się zachować odpowiednią kolejność wykonywanych czynności przy projektowaniu, tak aby zminimalizować możliwość pomyłek.
Mam nadzieję, że zachęciłem programistów do sięgnięcia po układy FPGA, a także osoby znające Verilog lub VHDL do tworzenia własnych bibliotek IP Core w Quartusie. W razie problemów, pytań lub propozycji tematów związanych z ww. układami zapraszam na forum http://microgeek.eu.
