Moduł Piface zawiera wyświetlacz alfanumeryczny z podświetlaniem tła o rozdzielczości 2×16 znaków, programowo zgodny z HD44780, 5-przyciskową klawiaturę, przełącznik nawigacyjny z trzema pozycjami oraz odbiornik podczerwieni.
Moim zdaniem, konsekwencją błędów konstrukcyjnych w Raspberry PI jest brak możliwości stabilnego mocowania płytki wyświetlacza (dotyczy to też innych modułów). Płytka trzyma się tylko na złączu GPIO i podczas manipulacji nie jest zbyt stabilna mechanicznie. Przyciski rozmieszczone są na przeciwnych stronach płytki, co nie ułatwia obsługi. Moduł jest nieco mniejszy niż Raspberry, niestety rozmieszczenie elementów uniemożliwia wpasowanie go do typowej obudowy PI, a szkoda, bo byłoby to bardzo funkcjonalne połączenie. Zadziwiający jak na projekt "open source" jest brak dołączonego schematu połączeń płytki, co utrudnia zastosowanie płytki we własnych aplikacjach. Oczywiście, można ustalić, co, gdzie i z czym jest połączone, ale raczej powinna być dostępna pełna dokumentacja techniczna.
W dołączonej dokumentacji można znaleźć opis aplikacji umożliwiających szybkie sprawdzenie modułu, nie brakuje też klasycznego "hello world". Z kolei użycie odbiornika podczerwieni, instalacja i konfiguracja obsługującego odbiór oraz dekodowanie podczerwieni Lirc jest oczywiście prosta, ale jak wszystko, co działa pod Linuksem, jest przeznaczona chyba tylko dla osób, którym naprawdę zależy na sterowaniu podczerwienią, bo nie dość, że nie mieści się w ramach artykułu, to może cały numer EP byłby wypełniony po brzegi.
Instalacja bibliotek obsługujących Piface wymaga załączenia SPI w konfiguratorze, co pokazano na rysunku 1. Można to zrobić za pomocą polecenia:
sudo raspi-config opcja A5 SPI <YES>
Jeżeli menu jest niewidoczne, należy zaktualizować konfigurator. Następnie, należy zainstalować obsługę Piface używając polecenia:
sudo apt-get install python3-pifacecad
W celu szybkiego sprawdzenia modułu należy uruchomić skrypt:
python3 /usr/share/doc/python3-pifacecad/examples/sysinfo.py
Efekt działania jest widoczny na wyświetlaczu, na fotografii zamieszczonej na początku artykułu. Oczywiście, skrypt można modyfikować, aby wyświetlać inne interesujące informacje.
Po dłuższym przeglądaniu sieci znalazłem coś fajniejszego do sprawdzenia modułu. Na stronie internetowej http://goo.gl/xw1Lok jest krótki opis radioodbiornika internetowego wykorzystującego wyświetlacz i wbudowaną klawiaturę. Umożliwia on odbiór stacji internetowych zapisanych w skrypcie Pythona stacji oraz prostą obsługę ich przełączania.
Przed uruchomieniem konieczna jest instalacja programu mplayer dla odtwarzania strumienia audio. Należy to zrobić wydając polecenie:
sudo apt-get install mplayer
Pobrane archiwum należy rozpakować:
sudo gunzip /usr/share/doc/python3-pifacecad/examples/radio.py.gz
Następnie można uruchomić skrypt:
python3 /usr/share/doc/python3-pifacecad/examples/radio.py
Efekt działania skryptu pokazano na fotografii 2 i konsoli pokazanej na rysunku 3. Do obsługi skryptu służą następujące przyciski:
- Nawigacja w lewo - poprzednia stacja.
- Nawigacja w prawo - następna stacja.
- Nawigacja przycisk środkowy - start/stop.
- S1 - pamięć stacji 1.
- S2 - pamięć stacji 2.
- S3 - pamięć stacji 3.
- S4 - pamięć stacji 4.
- S5 - pamięć stacji 5.
Dla dociekliwych - skrypt po poprawnej konfiguracji obsługuje też sterowanie podczerwienią, jednak osobiście wolę obsługę za pomocą przycisków.
Podsumowanie
Reasumując: moduł PiFace jest moim zdaniem jednym z bardziej użytecznych. Abstrahując od dokumentacji, przykładów i tym podobnych, na pewno przyda się do tworzenia różnych użytecznych urządzeń, niewymagających rozbudowanego interfejsu użytkownika. Mogą to być różne układy automatyki domowej, sterowniki i tak dalej. Płytka stanowi ciekawe połączenie pomiędzy użytkownikiem, a światem cyfrowym komputerka Raspberry PI.
Adam Tatus, EP