Zaloguj
Podobnie jak w wypadku poprzednich modeli, zestaw jest zapakowany w skromny, szary kartonik. W komplecie otrzymujemy płytkę, radiator dla A80, pastę termoprzewodzącą, przejściówkę USB OTG mini, USB3mini/USB, baterię do podtrzymania RTC, antenę Wi-Fi oraz obudowę z pleksi z kompletem kołków mocujących. Jedynym elementem wymagającym uzupełnienia przed rozpoczęciem pracy jest zasilacz napięcia stałego 5 V. Ze względu na stosunkowo duży pobór prądu przy największym obciążeniu SoC jest wymagany zasilacz o dobrej jakości i mocy przynajmniej 20 W.
Tabela1. Porównanie parametrów komputerów jednopłytkowych Cubieboard
Porównanie parametrów płytek Cubieboard umieszczono w tabeli 1. Parametry A80 wyglądają imponująco i pozwalają na oczekiwanie wydajności co najmniej na poziomie standardowego PC.
W porównaniu z poprzednimi wersji, nowa płytka ma znacznie więcej zasobów, co z jednej strony cieszy, ale z drugiej znacząco wpłynęło na cenę, ponieważ zapewne z tego powodu koszt zakupu Cubieboard4 niepokojąco zbliżył się do w pełni wyposażonej płyty Mini ITX. Czy jest to dobry kierunek? Nie odpowiem, ale może być to istotna bariera dla użytkowników DIY.
Dosyć dziwne jest, że przy tak wydajnym procesorze zrezygnowano z interfejsu SATA. Czyżby producent odbierał jakieś sygnały, że już nie warto inwestować w ten rodzaj interfejsu? Ale póki co jest on dość powszechnie używany i chociaż SoC A80 nie ma sprzętowego interfejsu SATA, to warto pomyśleć o doposażeniu jakichś wariantów wykonania Cubieboard4 w odpowiedni mostek USB/SATA, chociażby kosztem jednego z pięciu portów USB. Zdecydowanie uprościłoby to zastosowanie płytki w aplikacjach wymagających przechowywania większej ilości danych np.: centrach multimedialnych, serwerach plików itp.
Brak SATA nie jest jednak sytuacją bez wyjścia. Sposobem na rozwiązanie problemu jest zastosowanie zewnętrznego nośnika danych współpracującego za pomocą interfejsu USB3.0. Jego obecność mnie zaskoczyła, ponieważ pierwszy raz mam do czynienia z tym interfejsem dostępnym w komputerze jednopłytkowym z przedziału cenowego, w którym mieści się nowy Cubieboard.
Znacznie ograniczono liczbę wyprowadzeń złącza GPIO, z którego pozostawiono tylko 16 sygnałów (2×UART, 3×I²C). Dla osób zainteresowanych zastosowaniami multimedialnymi nie ma niestety dobrych wiadomości - Cubieboard4 nie ma wyprowadzonego interfejsu I²S oraz gniazda S/PDIF. Pozostawiono jedynie analogowe wejście mikrofonu i wyjście liniowe, czyli bez korzystania z HDMI lub z przystawki dołączanej do USB nie należy oczekiwać dźwięku o wysokiej jakości. To dziwi tym bardziej, że 8 rdzeni SoC aż "domaga się" zaprzęgnięcia do pracy właśnie w jakiejś aplikacji multimedialnej.
Podobnie jak dla innych platform, o jej rzeczywistej wartości decyduje oprogramowanie. Dla A80 dostępne są dystrybucje Android 4.4, Linnaro, Debian. Obrazy przygotowane są dla nośników SD/eMMC i dla wyświetlaczy HDMI/VGA. Fabrycznie płytka dostarczona jest z preinstalowanym Androidem, do którego szybkości działania nie można mieć zastrzeżeń.
Dla osób preferujących Linuksa jest konieczna zmiana zawartości pamięci, jeżeli korzystamy z dystrybucji przeznaczonych dla eMMC lub zastosowanie karty SD z obrazem systemu, który przygotowujemy analogicznie jak dla Raspberry PI. W wypadku wykrycia pliku obrazu dla pamięci wbudowanej, jest on - po uruchomieniu Cubieboarda - automatycznie przeniesiony do eMMC i po zakończeniu instalacji można usunąć kartę SD. Jeżeli używamy obrazu dla karty SD, jest on gotowy do pracy po ponownym uruchomieniu.
Rysunek 1. Ekran Cubieboard4 podczas pracy
Ze względu na spore oczekiwania co do wydajności zastosowanej konfiguracji sprawdziłem użyteczność Cubieboard4 w roli już nie mini PC, ale normalnego komputera biurowego instalując na nim (co oczywiste) KiCAD’a, LibreOffice i kilka mniej wymagających aplikacji (rysunek 1).
Rzeczywista wydajność jest bardzo dobra, bez problemu można było przy pisaniu artykułu wykorzystać LibreOffice. Komfort pracy nie odbiega znacząco od uzyskiwanego na typowym komputerze PC pracującym pod kontrolą Windows. Przeglądanie stron internetowych nie stwarza najmniejszego problemu, KiCAD również pracuje płynnie. W tym zakresie płytka spełniała moje oczekiwania w 100%.
Otwartą pozostaje kwestia wyboru. Niestety, nie jest ona już tak oczywista, jak dla wcześniejszych wersji 1, 2, a nawet 3 ze względu na różnice nie tylko w wydajności, ale także w konfiguracji sprzętowej. Dla użytkowników, których aplikacje nie wymagają gromadzenia dużej ilości danych lub gdy mieszczą się one na karcie SD, a najważniejszą cechą jest wydajność (aplikacje terminalowe itp.) lub możliwość korzystanie z zewnętrznych nośników danych dołączonych za pomocą USB3.0.
Dla nich Cubietruck4 wydaje się dzisiaj najlepszym wyborem wśród dostępnych platform z procesorami ARM. Jeżeli aplikacja wymaga interfejsu SATA lub możliwości obróbki sygnału audio z dobrą jakością przy dopuszczalnej niższej wydajności systemu, to rozsądnym wyborem wydaje się Cubieboard3, podobnie jak dla aplikacji wymagających większej liczby wyprowadzeń GPIO.
Jak wspominałem we wcześniejszych artykułach, szkoda, że Cubieboard i podobne mu komputerki tak rzadko są wykorzystywane w edukacji. W przypadku Cubieboard4 nie można już mieć zastrzeżeń do wydajności systemu, ponieważ doskonale spełnia rolę komputera osobistego, a jednocześnie mogłaby dawać użytkownikowi świadomość, że oprócz "jedynie słusznego" systemu i pakietu biurowego, dostępne są jeszcze inne, darmowe i wcale nie gorsze rozwiązania.
Adam Tatuś, EP
