Ile razy zdarzyło się Wam stanąć przed koniecznością skonstruowania czegoś na szybko? Prototyp nowego urządzenia, który trzeba uruchomić ekspresowo, potrzeba chwili i stworzenie podręcznego narzędzia (jak np. generator czy nietypowy zasilacz) - dobrze, żeby elektronika miała swoją solidną obudowę. Nie tylko z powodu ochronienia jej przed uszkodzeniami, ale także dla ułatwienia zamocowania w docelowym miejscu lub choćby postawienia urządzenia na blacie. Istotny jest także aspekt estetyki wykonania - wielu z nas chce móc pochwalić się swoim dziełem (zwłaszcza w dobie popularności mediów społecznościowych), więc lepiej, żeby gotowa konstrukcja wyglądała na solidną i przemyślaną.
Na rynku jest wiele uniwersalnych obudów. Większość z nich można zaadaptować do swojej aplikacji. Warto jednak śledzić nowości także w zakresie, wydawałoby się, prostych plastikowych pudełek. Producenci starają się sprostać oczekiwaniom klientów i wprowadzają coraz ciekawsze modele. Tak też się stało w przypadku najnowszej serii obudów UCS firmy Phoenix Contact. Dostępne są w dwóch kolorach (czarne lub szare) oraz w czterech wielkościach, w których istnieje możliwość dodatkowego powiększenia dostępnej kubatury poprzez zwiększenie ich wysokości. Cała wewnętrzna powierzchnia może być użyta na potrzeby zmieszczenia PCB (mocowanej wkrętami w narożnikach), przy zachowaniu łatwego dostępu do złączy przylutowanych na jej krawędziach. Wszystkie cztery płaskie ścianki boczne (w postaci płytek), niezależnie montowane w skorupach obudowy, pozwalają na bezproblemowe wykonanie otworów w celu wykonania przyłączy. Złącza mogą być wlutowane bezpośrednio do PCB i wyprowadzone poza jej obrys lub przykręcone/przyklejone do wycięć w ściance i połączone wewnątrz przewodami.
Płytki, które mają mniejszą powierzchnię, a przez to nie można ich stabilnie zamocować w narożnikach, montowane są za pomocą przyklejanych wsporników, co znacznie ułatwia aranżację wewnątrza obudowy. Jako praktyczny przykład mogą posłużyć dwie wykonane aplikacje.
Pierwsza to baza do małej automatyki domowej opartej o popularny jednopłytkowy komputer Raspberry Pi. Celem było zamocowanie obudowy na szynie DIN w małej szafce instalacyjnej tak, aby zajmowała niewiele szerokości, jednocześnie zapewniała łatwy dostęp do wyprowadzeń GPIO. W tym celu użyto najmniejszej obudowy o wymiarach 125 mm × 87 mm × 47 mm, w której idealnie mieści się RPi. W dwóch bocznych panelach wycięto otwory na złącza – przez węższą krawędź wystają porty USB oraz RJ45, w dłuższej krawędzi zamontowano dwurzędowe gniazda DMC z wtykami DFMC, które wewnętrznie zostaną połączone ze złączem krawędziowym, ułatwiające okablowanie wejść/wyjść, magistrali komunikacyjnych oraz zasilania.
Druga aplikacja to wzmacniacz audio z interfejsem Bluetooth, dostępny w postaci niedrogiego, gotowego modułu opartego o układ TDA7492P. Aby zmieścił się w jednej obudowie z zasilaczem, wybrano większy wariant obudowy o wymiarach 145 mm × 125 mm × 47 mm. Jako źródło zasilania posłużył zasilacz od laptopa, który jest idealnie zaekranowany, przez co uniknąć można zakłóceń pochodzących od przetwornicy impulsowej. Do jego zamocowania wykorzystano fakt, że ma gniazdo 230 V mocowane w ściance obudowy – po wykonaniu odpowiedniej szerokości wycięcia w tylnym panelu i wsunięciu w nią uzyskano stabilne mocowanie. Nad gniazdo dodatkowo wyprowadzono wyłącznik zasilania. Z płytki wzmacniacza wymontowano terminale śrubowe służące do przykręcenia kabli głośniowych i w to miejsce wlutowano miedziane druty, które połączono z gniazdami bananowymi zamocowanymi także na tylnej ściance. To wystarczyło do dość wytrzymałego zamocowania całej płytki we wnętrzu obudowy. Na przednią ściankę wyprowadzono diodę LED służącą do sygnalizacji działania wzmacniacza oraz obrotowy przełącznik impulsowy, który połączono przewodami z przyciskiem play/pause oraz przyciskami regulacji głośności. Po zmontowaniu całości wystarczy poszukać odpowiedniej gałki i uzyskujemy wystarczająco estetyczne urządzenie, którego nie musimy wstydzić się, umieszczając je na półce w mieszkaniu. Jeśli ktoś woli inny kolor niż szary lub czarny – nic nie stoi na przeszkodzie, aby wcześniej polakierować obudowę farbą w sprayu, dostosowując ją do wystroju wnętrza.
Jak widać na powyższych przykładach, szybkie projektowanie i wykonywanie urządzeń nie musi prowadzić do amatorskiego wyglądu całości. Niedużym nakładem sił i kosztów można uzyskać bardzo dobry efekt wizualny, którego nie powstydziłby się niejeden producent seryjny.
Obudowy z serii UCS w konfiguratorze
Dobór wszystkich elementów w przypadku obudów nie zawsze jest łatwy. Możliwość dostosowania rozwiązania do własnych potrzeb sprawia, że trzeba je poskładać z kilku oddzielnych fragmentów. W celu uniknięcia pomyłki warto skorzystać z przygotowanego przez firmę Phoenix Contact konfiguratora, w którym w kilku krokach można skompletować całość. Dostęp do tego poręcznego narzędzia jest prosty – wystarczy w wyszukiwarkę na stronie wpisać kod #0512.
Wśród serii obudów z oferty Phoenix Contact są także te dedykowane do systemów Embedded – seria UCS. Umożliwiony jest wybór nie tylko dowolnego rozmiaru PCB, ale także konkretnego standardu, jak np. Mini-ITX, ETX i podobne. W czasie wyboru widzimy podgląd 3D obudowy, więc możemy w pełni kontrolować proces konstrukcji w celu osiągnięcia spodziewanego efektu. Na końcu selekcji otrzymujemy kompletne zestawienie numerów katalogowych do zamówienia, a także możemy zapisać sobie daną konfigurację na późniejsze potrzeby modyfikacji.
Zaloguj
