Bardzo często spotykane są także inne rozwiązania – dużą popularnością cieszą się scalone stabilizatory o regulowanym z zewnątrz napięciu wyjściowym, a najbardziej typowym przedstawicielem tej grupy układów jest LM317.
Na rysunku 1 znajduje się schemat elektryczny ultra-prostego zasilacza stabilizowanego wykonanego w oparciu o ten właśnie układ. Mostek Graetza M1 powoduje dwupołówkowe prostowanie napięcia zmiennego z transformatora zasilającego. W przypadku zasilania stabilizatora napięciem stałym mostek M1 zapobiega możliwości uszkodzenia układu przez odwrotne dołączenie biegunów. W każdej sytuacji wejście stabilizatora US1 polaryzowane jest dodatnim biegunem napięcia wejściowego. Kondensator C1 filtruje napięcie wyprostowane przez mostek, dzięki czemu przydźwięk sieci na wyjściu stabilizatora jest minimalny. Układ aplikacyjny w jakim pracuje stabilizator US1 jest klasyczny – dzielnik napięciowy R1/R2+P1 odpowiada za ustalenie wartości napięcia wyjściowego. Przy założeniu, że rezystancja R1=240…270, wartość napięcia wyjściowego możemy obliczyć ze wzoru:
Uwy=1,25·(1+R2/R1) [V]
Przy podanych na schemacie wartościach elementów zakres regulacji umożliwia ustalenie na wyjściu dowolnego napięcia z zakresu 1,25…25 V, co jest wystarczające w większości zastosowań. Wydajność prądowa stabilizatora wynosi ok. 1 A i bardzo silnie zależy od typu zastosowanego radiatora. Należy pamiętać, że przy minimalnym napięciu wyjściowym i dużym obciążeniu prądowym w strukturze układu US1 wydziela się dość duża moc, która powinna być stracona w radiatorze.
Na rysunku 2 znajduje się widok rozmieszczenia elementów na płytce drukowanej, a rysunek ścieżek zamieszczono na wkładce wewnątrz numeru.
PZ
Układ jest dostępny w ofercie AVT jako kit AVT-1066.
- P1: 4,7 kΩ - miniaturowy, leżący
- R1: 240…270 Ω
- R2: 470 Ω
- C1: 1000 μF/25 V
- C2: 100 nF
- C3: 47 uF/25 V
- US1: LM317 lub podobny
- M1: dowolny 1 A/50 V