Automatyczny włącznik zmierzchowy

Jest to chyba najprostszy układ włącznika zmierzchowego, jaki był dotychczas opisany w „Elektronice Praktycznej”. W momencie gdy zrobi się ciemno, wzrasta oporność fotorezystora R1.

Rys. 1. Schemat układu włącznika

W konsekwencji tranzystor T2 przestaje przewodzić, a tranzystor T1 zostaje włączony i przekaźnik RL1 zwiera styki. Spadek napięcia na rezystorze R3 określa histerezę włącznika. Kondensator C1 chroni układ przed krótkotrwałymi zmianami oświetlenia wywoływanymi na przykład przez reflektory przejeżdżających samochodów. Oporność fotorezystora w świetle dziennym wynosi kilkaset omów, a po zmroku wzrasta do kilkudziesięciu kiloomów. Podczas kalibracji włącznika może się okazać konieczne odlutowanie kondensatora C1, po to, aby czas reakcji układu był krótszy.

Rys. 2. Schemat montażowy

Za pomocą potencjometru PR1 regulujemy próg zadziałania układu włącznika. Dopuszczalne obciążenie styków zastosowanego w modelu przekaźnika wynosi 8 A.

GB