W wielu wypadkach to "wstrzelenie się" w pasmo nie jest konieczne do prawidłowego działania radioodbiornika. Po drugie, taka radiostacja nadaje w ramach zakresu częstotliwości CCIR, to znaczy w zakresie częstotliwości od 87,5 MHz do 108 MHz. Jednak nie w każdym miejscu na świecie początek zakresu CCIR jest zgodny ze standardem, więc zamiast 87,5 MHz jako początek zakresu przyjmuje się alternatywnie 88 MHz.
Jak łatwo domyślić się, początek zakresu jest silnie związany z przydzielaniem częstotliwości kolejnym stacjom radowym. Przebiega ono inaczej dla oryginalnego początku, tj. 87,5 MHz, a inaczej dla alternatywnego, czyli 88 MHz. W pierwszym wypadku, kolejnym stacjom są przydzielane częstotliwości, na przykład: 87,7 MHz, 87,9 MHz, 88,1 MHz, 88,3 MHz, 88,5 MHz itd. Natomiast w drugim wypadku będą to: 88,2 MHz, 88,4 MHz, 88,6 MHz itd.
Tak więc pasma kolejnych radiostacji nie pokrywają się ze sobą w obu sytuacjach i różnią się o około 100 kHz. A skoro tak, to potrzebne jest strojenie z krokiem co 100 kHz, aby uwzględnić tę różnicę. I wreszcie, po trzecie, budując np. odbiorniki samochodowe, które mogą być używane w różnych krajach, dopasowywanie się do jednego i drugiego sposobu przydzielania częstotliwości jest bardzo kłopotliwe, a liczba radiostacji jest przy tym zwykle na tyle mała, że nie ma potrzeby "gęstego" podziału pasma.
Dlatego mając na względzie drugi z przytoczonych powodów przyjęto, że częstotliwość radiostacji FM jest ustalana z dokładnością do 100 kHz i przez to może ona być równa, na przykład, 88,1 MHz (zgodnie z pierwszym sposobem podziału pasma) lub 88,2 MHz (zgodnie z drugim sposobem).