C2000 Piccolo LanuchPad. Łatwe programowanie systemów czasu rzeczywistego. cz. 13

C2000 Piccolo LanuchPad. Łatwe programowanie systemów czasu rzeczywistego. cz. 13
Pobierz PDF Download icon
Układ procesorowy serii Piccolo F2802x dobrze nadaje się do budowania sterowników cyfrowych do układów zasilających. Płytka rozszerzeniowa C2000 LED BoosterPack firmy Texas Instruments, dołączana do zestawu C2000 LaunchPad, jest dobrą platformą dla wszystkich, którzy chcą poznać techniki programowania układów sterowania w czasie rzeczywistym. Załączony do zestawu projekt demonstracyjny LED_Boost_PC umożliwia precyzyjne i efektywne sterowanie systemem z czasem dyskretnym.

Nowoczesne cyfrowe sterowniki dla zasilaczy stosują technikę nazywaną multipleksowaniem czasowym -TDM (Time Domain Multilexing). Technika TDM pozwala na dzielenie pojedynczego procesora pomiędzy wiele zadań [14]. Tworzenie dla zasilaczy ze sterowaniem cyfrowym oprogramowania wykorzystującego zalety techniki TDM jest dużym wyzwaniem. Jednak przy dobrym zrozumieniu kluczowych zasad i przy postępowaniu zgodnie z odpowiednim wzorcem można tą pracę znacząco uprościć. Dobrym wzorcem tworzenia struktury programu dla taniego sterownika cyfrowego oferującego wysoką wydajność pracy jest aplikacja LED_Boost_PC omówiona w artykule.

No dobrze, przyznaję się, że z tym tytułem artykułu to lekka przesada. Wszyscy praktycy w dziedzinie programowania systemów czasu rzeczywistego, którym pokazywałem ten tytuł, zaczynali się śmiać. "Łatwo nie jest nigdy" - mówili. Może to i prawda, ale przy zastosowaniu prezentowanego w artykule sposobu organizacji systemu, programowanie może stać się łatwiejsze. Oraz łatwiejsze będzie późniejsze uruchamianie i strojenie tego systemu.

Systemy z czasem dyskretnym

Podstawowym parametrem sterowania aplikacją TDM jest szybkość próbkowania danych, określona przez odstęp czasu pomiędzy kolejnymi próbkami danych TSAMPE. Gdy jest dostępna bieżąca próbka danych, to procesor ma na wykonanie obliczeń tylko przedział czasu do następnej próbki. Gdy nie zdąży, to występuje opóźnienie fazowe lub błąd pętli sterowania. Czas wykonania kodu sterowania jest krótszy niż odstęp próbkowania. Typowo pozostały czas jest zbyt krótki do wykonania kolejnej pętli sterowania, ale można go wykorzystać do wykonania wolnych działań kodu podstawowego BG (Background).

Wybór języka programowania

Wybór języka programowania to trudne pytanie, na które nie ma dobrej lub złej odpowiedzi. Wybór zależy od konkretnego zastosowania. Dla struktury systemu z jedną procedurą obsługi przerwania ISR (Interrupt Service Routines) i jednym kodem BG wybór jest stosunkowo prosty.

Pętla BG zawiera wolne i inteligentne funkcjonalności systemu. Typowo stanowią one 90% całego kodu. Najbardziej sensowne jest zastosowanie dla pętli BG języka wysokiego poziomu, jak C/C++.

Procedura ISR może być napisana w języku C lub w asemblerze. Wybór zależy od tego jak duża wydajność wykonania jest konieczna. Typowo kompilator języka C/C++ nie korzysta w efektywny sposób z zasobów sprzętowych procesora, jak rejestr przesuwający, tryby mnożenia, tryby adresowe itd.

Język asemblera jest dopasowany do architektury procesora i daje kompletną kontrolę wszystkich jego zasobów. Dlatego pozwala osiągnąć najlepszą wydajność dla danego procesora.

Szkielet programowy

Rysunek 1. Szkielet programowy z pojedynczą procedurą ISR i kodem BG [14]

Szkielet programowy (software framework) jest pojęciem określającym "infrastrukturę" zwierającą kod aplikacji. Określa on przepływ sterowania oraz sposób szeregowania zadań. Kluczowe zagadnienia do rozpatrzenia to:

  • Ile można zastosować procedur obsługi przerwania ISR?
  • Czy procedury ISR są synchroniczne czy asynchroniczne ?
  • Jaki procent czasu pozostaje dla kodu BG ?
  • Czy zastosować do kodowania język wysokiego poziomu (C/C++) czy asembler, a może oba?
  • Czy jest potrzebny system operacyjny czasu rzeczywistego?
  • Czy komunikacja jest sterowana przerwaniami?

Pewne wybory bezpośrednio wpływają na efektywność kodu, stopień wykorzystania czasu procesora, złożoność aplikacji, łatwość programowania i debugowania. Najlepszy wynik można osiągnąć stosując jak najprostszy szkielet programowy: pojedyncza procedura ISR oraz kod BG z realizacją TDM z zastosowaniem techniki periodycznego podziału czasowego (time slicing).

W tym schemacie procedura ISR ma najwyższy priorytet i przerywa działanie kodu BG synchronicznie z działaniem modułu PWM (rysunek 1).

Procedura ISR

Rysunek 2. Zestawienie czasu próbkowania i wykonania operacji przykładowego systemu [14]

Czas pracy procedury ISR zawiera fragmenty ze stałym narzutem czasowym:

  • IL (interrupt latency) - opóźnienie rozpoczęcia obsługi przerwania.
  • CS (context save) - zapisanie kontekstu.
  • IA (interrupt acknowledge) - potwierdzenie obsługi przerwania.
  • CR (context restore) - odtworzenie kontekstu.
  • IR (interrupt return) - powrót z przerwania.

Wszystkie te operacje są wykonywane jeden raz podczas obsługi przerwania i mają stały (niezmienny) czas wykonania (rysunek 2).

Określenie czasu TISR potrzebnego do wykonania procedury ISR jest jednym z najważniejszych zagadnień podczas projektowania systemu zasilania z cyfrowym sterowaniem. Wyliczanie tego czasu z wystarczającą dokładnością określa czy pętla sterowania może być zrealizowana, jak dużo czasu pozostanie dla kodu BG oraz jak dużo czasu wolnego pozostanie na dalszą rozbudowę systemu.

Tabela 1. Czas wykonania (Clock Cycles) operacji sterowania [14]

Detale konieczne do oszacowania systemu dobrze pokazuje przykład z zamkniętą pętlą sterowania. Budowa systemu z napięciową lub prądową pętlą sterowania jest praktycznie taka sama. Elementy systemu ze sterowaniem przetwornicy DC/DC w topologii "back" zostały pokazane w artykule [12].

W pętli sterowania został zastosowany programowy filtr IIR (2 bieguny/2 zera) zrealizowany jako asemblerowa funkcja ze standardowej biblioteki TI. Podsumowanie zależności czasowych procedury ISR jest pokazane na rys. 2.

W tabeli 1 pokazano typowe liczby cykli zegara systemowego procesora potrzebne do wykonania procedury ISR. Czas wykonania obliczeń procedur z biblioteki jest bardzo dokładnie określony i znany. Również znane są czasy obsługi modułu ADC i modułu PWM. W tab. 1 podane są czasy dla obsługi jednej pętli jak również dla dwóch i trzech pętli. Narzut czasowy obsługi przerwania procesojest w tych trzech przypadkach taki sam. Rośnie tylko (wolno) czas związany z obsługą pętli sterowania.

Zmierzone wartości czasów operacji dla procedury _DPL_ISR projektu LED_Boost_PC wyglądają bardzo podobnie. Czas wykonania procedury ISR jest powiększony przez wywołanie pomocniczej procedury comp (język C) o czasie wykonania ok. 117 cykli zegara. Łączny czas wykonania procedury ISR wynosi ok. 361 cykli zegara systemowego.

Wyliczenie obciążenia ISR jest łatwe - ISR_Load = (TISR/TSAMPLE) × 100%.

Procesory rodziny Piccolo F2802x mają zegar systemowy 60 MHz z okresem TCLK=16,6 ns.

Dla sygnału PWM 50 kHz okres wynosi TPWM=20 µs. Jednak procedura _DPL_ISR jest wykonywana co trzeci okres sygnału PWM, dlatego efektywny okres TSAMPLE wynosi 60 µs (ok 3600 cykli zegara systemowego).

Dla procedury _DPL_ISR projektu LED_Boost_PC czas wykonania wynosi ok. 361 cykli zegara, co daje czas ok. 6,01 µs i obciążenie ISR_Load wynosi 6,1 µs/60 µs=10,02%.

Pętla BG

Pętla BG realizowana w ramach kodu BG nie ma określonego precyzyjnie, deterministycznego czasu wykonania. Typowo jest ona zrealizowana z zastosowaniem kodu decyzji ("if then else") zwykle napisanego w języku wysokiego poziomu.

Pasmo pętli BG można określić jako BG_BW=100% - ISR_Load.

Dla procedury DPL_ISR projektu LED_Boost_PC pasmo BG_BW=89,97%.

Jest możliwe określenie średniego czasu wykonania pętli BG.

Średnia prędkość pętli BG można obliczyć jako BG_LR=BG_MIPS/LPI, gdzie:

  • IBG_MIPS = BG BW x CPU MIPS
  • ICPU_MIPS = wydajność procesora
  • ILPI = liczba instrukcji najdłuższej ścieżki kodu

Dla procesora rodziny Piccolo F2802x można przyjąć, że CPU_MIPS = 60 MIPS [7, 14, 18], wtedy BG MIPS= 60×89.97%=53.98 MIPS.

Jeśli założymy (arbitralnie), że najdłuższa pętla ma 300 instrukcji (jednocyklowych) to BG_LR=53.98 MIPS/300=17,99 kHz.

Dla określonego czasu wykonania procedury ISR balans pomiędzy obciążeniem ISR_Load a pasmem BG_BW jest określany poprzez odstęp próbkowania TSAMPLE.

Organizacja projektu LED_ Boost_PC

Rysunek 3. Organizacja projektu LED_Boost_PC

Opis sposobu pracy programu jest zamieszczony w nocie aplikacyjnej Multi-DC/DC Conversion & Color LED Control Integrated on a C2000 Microcontroller [17]. Projekt LED_Boost_PC może być budowany w dwóch wariantach: z otwartą pętlą lub z zamkniętą pętlą ze sterowaniem prądu. Dla diod LED każdego koloru zastosowana jest osobna pętla sterowania.

W projekcie LED_Boost_PC zostało zastosowane jedno przerwanie EPWM1_INT generowane przez moduł ePWM1 dla co trzeciego zdarzenia CTR=PRD (zawartość licznika podstawy czasu zgodna z rejestrem okresu).

Główne pliki zastosowane w projekcie LED_Boost_PC to (rysunek 3):

  • LED_Boost_PC_Main.c - plik odpowiada za inicjalizację, uruchamianie i sterowanie aplikacją. Zawiera całą "logikę" aplikacji.
  • LED_Boost_PC_DevInit_F2802x.c - plik odpowiada za inicjalizację i konfigurowanie układu procesorowego (TMS320F28027), ustawianie generacji zegara systemowego, konfigurowanie wejść GPIO itd.
  • LED_Boost_PC_Settings.h - plik zawiera globalne definicje dla projektu. Jest linkowany do pliku LED_Boost_PC_Main.c oraz pliku LED_Boost_PC_ISR.asm.
  • ADC_SOC_Cnf.c - plik zawiera funkcję ADC_SOC_CNF konfiguracji modułu ADC procesora
  • PWM_DualUpDwnCnt_Cnf.c - zawiera funkcję PWM_DualUpDwnCnt_CNF konfiguracji modułu ePWM procesora do pracy dwukanałowej
  • PWM_1ch_UpDwnCnt_Cnf.c - zawiera funkcję PWM_1ch_UpDwnCnt_CNF konfiguracji modułu ePWM procesora do pracy jednokanałowej
  • SciComµsGui.c - zawiera funkcje obsługi komunikacji szeregowej z komputerem PC poprzez moduł SCI procesora.
  • LED_Boost_PC_ISR.asm - plik zawiera asemblerowy kod krytyczny czasowo. Odpowiada za jednokrotną inicjalizację obsługi przerwania w procedurze _DPL_Init. Zawiera procedurę obsługi przerwania _DPL_ISR.
  • ADCDRV_1ch.asm - zawiera asemblerowe makro ADCDRV_1ch obsługi modułu ADC przez procedurę obsługi przerwania _DPL_ISR. Kopiuje rezultat przetwarzania a/c ze wskazanego rejestru ADCResult do tabeli NetBus.
  • PWMDRV_1ch_UpDwnCnt.asm - zawiera asemblerowe makro PWMDRV_1ch_UpDwnCnt_INIT inicjalizacji obsługi jednokanałowej modułu ePWM oraz asemblerowe makro PWMDRV_1ch_UpDwnCnt jednokanałowej obsługi modułu ePWM przez procedurę obsługi przerwania _DPL_ISR.
  • PWMDRV_DualUpDwnCnt.asm - zawiera asemblerowe makro PWMDRV_DualUpDwnCnt_INIT inicjalizacji obsługi dwukanałowej modułu ePWM oraz asemblerowe makro PWMDRV_DualUpDwnCnt dwukanałowej obsługi modułu ePWM przez procedurę obsługi przerwania _DPL_ISR.
  • CNTL_2P2Z.asm - zawiera asemblerowe makro CNTL_2P2Z_INIT inicjalizacji obliczeń sterowania jednego kanału koloru oraz asemblerowe makro CNTL_2P2Z obliczeń sterowania jednego kanału koloru przez procedurę obsługi przerwania _DPL_ISR.

Organizacja pracy kodu ASM

Listing 1. Procedura obsługi przerwania ISR

Impulsy SOC (rozpoczęcia przetwarzania ADC) są generowane przez moduł ePWM1 dla co trzeciego zdarzenia CTR=PRD. Tak samo, co trzeci okres, generowane jest przerwanie EPWM1_INT obsługiwane przez procedurę _DPL_ISR.

Procedurę _DPL_ISR ( listing 1) obsługi przerwania EPWM1_INT zrealizowano w języku asemblera procesorów z rodziny C2000 z rdzeniem C28x. Procedura ISR zawiera przede wszystkim obliczenia matematyczne i interfejs do przetwornika ADC oraz modułów PWM. Po napisaniu i uruchomieniu kodu typowo nie ma potrzeby jego modyfikowania.

Procedura _DPL_ISR wykorzystuje zrealizowane w języku asemblerowym drajwery (zorganizowane jako makra): obsługi dwukanałowej PWMDRV_DualUpDwnCnt i jednokanałowej PWMDRV_1ch_ UpDwnCnt modułów ePWM (aktualizacja zawartości rejestrów porównania) oraz drajwer ADCDRV_1ch obsługi modułu ADC (odczyt rezultatu z rejestru). Używane jest również makro CNTL_2P2Z obliczeń sterowania (2 bieguny i 2 zera).

Procedura _DPL_ISR jest przepisywana z pamięci Flash do pamięci RAM i stamtąd wykonywana. Dokładny opis takiego postępowania jest zamieszczony w książce [19].

Organizacja pracy kodu BG

Listing 2. Pętla BG

Zorganizowanie pracy pętli BG w dobrze zestrukturalizowany sposób jest bardzo krytyczne. Można to zrobić w różny sposób, ale najprościej jest zastosować automat stanów (state machine).

Implementacja automatu stanów w języku C jest bardzo prosta. Jest to zorganizowane w postaci podobnej do instrukcji "case". Najlepszym sposobem jest zastosowanie wskaźnika do funkcji realizujących stany (listing 2).

Kompilator języka C używa wtedy pośredniego trybu adresowania procesora i wywołanie jest realizowane poprzez wykonanie instrukcji skoku. Pozwala to oszczędzić bardzo dużo czasu.

Pętla BG projektu LED_Boost_PC jest podzielona na trzy automaty stanów (listing 3): A, B i C zrealizowane jako osobne funkcje A0, B0 i C0. Pętla główna zawiera wskaźnik na funkcję obsługi aktualnego stanu.

Wskaźnik zawiera adres wywołania bieżącej funkcji. Raz na jedno wykonanie pętli BG wywoływana jest jedna funkcja i automat kończy działanie. Nie wykonuje oczekiwania na ustawienie warunku.

Dla każdego stanu jest zaprogramowany osobny licznik Timer CPU 0/1/2 z czasami okresu, odpowiednio, 1 µs, 10 µs i 50 µs. Bit TIF rejestru sterującego TCR licznika jest ustawiany, gdy licznik zliczy do zera.

Gdy bit ten jest ustawiony, to po jego wyzerowaniu, wykonywane jest wywołanie funkcji podstanu. Każdy stan jest podzielony na dwa podstany zrealizowane jak osobne funkcje (np. A1, A2). Wywołanie podstanów jest zrealizowane ze wskaźnikiem adresowym osobno dla każdego stanu.

Listing 3. Automaty stanów

Automat A (co 1 µs) - listing 3 - obsługuje zabezpieczenia przeciążeniowe i komunikację z komputerem PC. Automat B obsługuje pomiar napięć i prądów. Automat C obsługuje sterowanie kolorem świecenia diod LED. Płytka rozszerzeniowa C2000 LED BoosterPack ma trzy osobne przetwornice DC/DC pracujące w topologii "boost" przeznaczone dla szeregu diod LED każdego koloru [12]. Podwyższają one napięcie wejściowe (12 V typ.) do napięcia wystarczająco wysokiego do wprowadzenia diod w stan przewodzenia. Przetwornice DC/DC są sterowane przez sygnały PWM generowane przez moduły ePWM1 i ePWM2 procesora F28027 Piccolo zestawu C2000 Piccolo LaunchPad.

Moduły ePWM pracują w trybie zliczania w górę i w dół z okresem TPWM=20 µs. Dla modułu ePWM1, gdy zawartość licznika podstawy czasu TBCTR przy zliczaniu w górę jest równa zawartości rejestru CMPA wykonywana jest akcja zerowania - ustawienie poziomu wysokiego na wyjściu EPWM1A [10, 18]. Gdy zawartość licznika podstawy czasu TBCTR przy zliczaniu w dół jest równa zawartości rejestru CMPA wykonywana jest akcja zerowania - ustawienia poziomu niskiego na wyjściu EPWM1A. Poziom wysoki sygnału EPWM1A jest symetryczny względem największej wartości licznika podstawy czasu (rys. 4). Generowanie sygnału EPWM1B wygląda tak samo z zastosowaniem rejestru CMPA i z odwróceniem akcji. Poziom wysoki sygnału EPWM1B jest symetryczny względem zerowej wartości licznika podstawy czasu (rysunek 4).

Generowanie sygnału EPWM2A wygląda tak samo jak sygnału EPWM1A lecz z wykorzystaniem synchronizacji fazy - jest on opóźniony o 400 cykli (6.66 µs). Aktywny poziom jest wysoki. Takie rozsunięcie wysterowania w kanałach pozwala na zmniejszenie amplitudy poboru mocy chwilowej przez układ.

Okres wszystkich sygnałów PWM wynosi TPWM=20 µs. Regulowane jest wypełnienie. Szereg diod LED koloru niebieskiego jest sterowany sygnałem EPWM1A. Dla sterowania koloru zielonego jest sygnał EPWM1B a czerwonego sygnał EPWM2A. Na rys. 4 jest pokazany przykład sterowania diodami LED dla koloru białego z dokładnym pomiarem wypełnienia. Sygnały są pokazane następująco: 1 - blue (15 mA), 2 - green (20 mA), 3 - red (25 mA).

Ćwiczenie

Rysunek 4. Sygnały PWM przy wyświetlaniu koloru białego

Dokładne omówienie zestawu ewaluacyjnego C2000 Piccolo LaunchPad jest zamieszczone w artykule [1] a modułu ePWM w artykule [10]. Dokładne omówienie środowiska CCSv5 oraz pakietu controlSUITEv3 jest zamieszczone w artykule [3]. Opis instalowania najnowszej wersji środowiska CCS i pakietu control-SUITE jest zamieszczony w artykule [9].

1. Dołącz zestaw C2000 LaunchPad z płytką rozszerzeniową C2000 LED BoosterPack do komputera PC według opisu w artykule "C2000 Piccolo LanuchPad (11) - Łatwe sterowanie diodami LED-RGB mocy" [12].

2. Uruchom CCSv5 i wykonaj trzy pierwsze kroki zgodnie z opisem w artykule [12].

W celu debugowania programu projektu LED_Boost_PC nie trzeba ponownie programować wewnętrznej pamięci Flash procesora Piccolo F28027. Po pierwszym zaprogramowaniu wystarczy dołączyć się do procesora i wykonać ładowanie symboli (do debugera).

3. W perspektywie CCS Edit wybierz z menu View → Target Configurations. Rozwiń linie Project → LED_ Boost_PC → targetConfigs.

4. Kliknij prawym klawiszem myszy na linię TMS320F278027.ccxml [Default] i na rozwiniętej liście kliknij lewym klawiszem myszy na Launch Selected Configuration. Zostanie uruchomiony debuger i otwarta perspektywa CCS Debug.

5. Kliknij na ikonę Connect Target . Procesor zostanie dołączony poprzez port JTAG do debugera.

6. Z menu wybierz View → Disassembly. Zostanie otwarte okno Disassembly w którym zostanie pokazany aktualny kod asemblerowy z licznikiem rozkazów PC wskazującym na adres 0x3ff7bf początku procedury bootowania.

7. Kliknij na trójkącik obok ikony Load . Z listy wybierz pozycję Load Symbols. Kliknij Browse projekt i w ścieżce Led_Boost_PC → F2802x_FLASH zaznacz plik LED-ColorMix.out z kodem ładowalnym. Kliknij OK. I ponownie OK.

8. Kliknij na ikonę Restart . Program zostanie uruchomiony i zatrzymany na pierwszej instrukcji funkcji main.

9. W perspektywie CCS Edit otwórz plik LED_Boost_PC_ISR.asm.

10. W perspektywie CCS Debug kliknij Resume .

11. Ustaw pułapkę na pierwszej instrukcji procedury _DPL_ISR, w linii 98 (dwukliknij) z instrukcją ASP. Działanie programu zostanie zatrzymane na tej instrukcji.

12. Kliknij CPU Reset  .

Zobacz w pliku LED_Boost_PC_ISR.asm, że pułapka dalej jest pokazywana.

Ale program nie został na niej zatrzymany. Dlaczego debuger nie zatrzymał wykonania programu na pułapce w linii 98.

13. Zdejmij pułapkę z linii 98.

14. Kliknij CPU Reset  .

15. Ponownie ustaw pułapkę na pierwszej instrukcji procedury _DPL_ISR, w linii 98 z instrukcją ASP. Tym razem działanie programu zostanie zatrzymane na tej instrukcji.

16. Z menu Run wybierz Clock → Enable. Na pasku stanu zostanie pokazana ikonka Profile Clock z wartością zero.

17. Ustaw drugą pułapkę na ostaniej linii kodu procedury _DPL_ISR, w linii 171 z instrukcją IRET.

18. Kliknij Resume pokazuje liczbę cykli instrukcyjnych wykonania procedury (ok. 361).

19. Kliknij Resume . Zobacz jaki stan pokazuje licznik. Czy to się zgadza z wartością oczekiwaną?

20. Skasuj licznik - dwukliknij na niego. Kliknij Resume .

Sprawdź liczbę cykli wykonania dla sekwencji kliku kolejnych uruchomień programu.

Wskazania licznika są dokładne. Zliczanie jest wykonywane sprzętowo przez moduł emulacji sprzętowej procesora. Dlatego inny jest rezultat pomiaru pomiędzy zatrzymaniami debugowymi oraz dla wykonania tego fragmentu kodu w pracy krokowej.

W ten sam sposób można sprawdzać czas działania różnych fragmentów kodu, np. zapamiętania stanu lub jego odtwarzania.

Henryk A. Kowalski
kowalski@ii.pw.edu.pl

Dotychczas w EP na temat zestawu ewaluacyjnego C2000 Piccolo LaunchPad:
[1] "Zestaw ewaluacyjny C2000 Piccolo LaunchPad", EP 01/2013
[2] "C2000 Piccolo LanuchPad (1) - Pierwszy program w środowisku programowym CCS v5", EP 02/2013
[3] "C2000 Piccolo LanuchPad (2) - Łatwe programowanie z pakietem controlSUITE", EP 03/2013
[4] "C2000 Piccolo LanuchPad (3) - Łatwe programowanie do pamięci Flash", EP 04/2013
[5] "C2000 Piccolo LanuchPad (4) - Łatwa obsługa szyny SPI", EP 05/2013
[6] "C2000 Piccolo LanuchPad (5) - Łatwa obsługa szyny I²C", EP 07/2013
[7] C2000 Piccolo LanuchPad (6) - Łatwa inicjalizacja systemowa procesora serii Piccolo F2802x", EP 09/2013
[8] "C2000 Piccolo LanuchPad (7) - Łatwa obsługa wyświetlacza LCD", EP 11/2013
[9] "C2000 Piccolo LanuchPad (8) - Budowanie biblioteki drivelib dla procesorów serii Piccolo F2802x", EP 12/2013
[10] "C2000 Piccolo LanuchPad (9) - Łatwa obsługa modułu PWM procesora serii Piccolo F2802x", EP 1/2014
[11] "C2000 Piccolo LanuchPad (10) - Łatwa obsługa modułu eCAP procesora serii Piccolo F2802x", EP 2/2014
[12] "C2000 Piccolo LanuchPad (11) - Łatwe sterowanie diodami LED-RGB mocy", EP 3/2014
[13] "C2000 Piccolo LanuchPad (12) - Łatwy pomiar koloru", EP 4/2014

Bibliografia:
[14] Figoli D., Software Design for Digital Power - Programming 101 for Analog Designers, Topic 6, 2006/07 Power Supply Design Seminar - SEM1700, Texas Instruments
[15] C2000 LED BoosterPack User’s Guide, SPRUHH9, 25 Jul 2012
[16] LED BoosterPack Quick Start Guide, SPRZ384, 17 May 2012
[17] Multi-DC/DC Conversion & Color LED Control Integrated on a C2000 Microcontroller, Application Report, SPRABR7, 01 Feb 2012
[18] Henryk A. Kowalski, Procesory DSP dla praktyków, BTC, Warszawa, 2011 http://ii.pw.edu.pl/kowalski/dsp/book,
[19] Henryk A. Kowalski, Procesory DSP w przykładach, BTC, Warszawa, 2012 http://ii.pw.edu.pl/kowalski/dsp/book

Artykuł ukazał się w
Elektronika Praktyczna
maj 2014
DO POBRANIA
Pobierz PDF Download icon

Elektronika Praktyczna Plus lipiec - grudzień 2012

Elektronika Praktyczna Plus

Monograficzne wydania specjalne

Elektronik marzec 2024

Elektronik

Magazyn elektroniki profesjonalnej

Raspberry Pi 2015

Raspberry Pi

Wykorzystaj wszystkie możliwości wyjątkowego minikomputera

Świat Radio marzec - kwiecień 2024

Świat Radio

Magazyn krótkofalowców i amatorów CB

Automatyka, Podzespoły, Aplikacje marzec 2024

Automatyka, Podzespoły, Aplikacje

Technika i rynek systemów automatyki

Elektronika Praktyczna marzec 2024

Elektronika Praktyczna

Międzynarodowy magazyn elektroników konstruktorów

Elektronika dla Wszystkich kwiecień 2024

Elektronika dla Wszystkich

Interesująca elektronika dla pasjonatów